Wipapan Wongsawang

Moulin Rouge

Le Moulin Rouge est un cabaret parisien construit en 1889 par Joseph Oller qui possédait déjà l'Olympia. Il est situé dans le quartier de Pigalle, sur le boulevard de Clichy dans le XVIIIe arrondissement, non loin de Montmartre.

Son style et son nom ont été imités et empruntés par d'autres cabarets du monde entier.
Ce site est desservi par la station de métro : Blanche.

เมืองปารีส ปลายศตวรรษที่ 19...เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน เปี่ยมล้นไปด้วยจินตนาการ ความหวังของทุกชนชั้นที่จะมีชีวิตที่ดีกว่าเดิมได้เกิดขึ้นจากผลของการปฏิวัติอุตสาหกรรม... ในเขต Red - light District ยามค่ำคืน คนทุกชนชั้น ไม่ว่าจะเป็นขุนนาง ผู้ดี ชนชั้นกลาง ต่างหลงใหลเสน่ห์ของมนต์มายาแห่งราตรีลึกเข้าไป... ปลายสุดของถนน Montmarte แหล่งรวมกลุ่มคนหัวก้าวหน้าทั้งในแง่วรรณคดี ดนตรี และศิลปะที่ขนานนามตนเองว่า Bohemian ณ ที่แห่งนี้ วันที่ 6 ตุลาคม 1889 โรงละครแห่งใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นในนาม "Moulin Rouge"

Moulin Rouge หรือโรงสีข้าวกังหันแดง ตามรากศัพท์แล้ว un moulin หมายถึง อาคารทรงกระบอกชั้นเดียว ความสูงของหลังคาพอ ๆ กับของตัวอาคาร ทางเข้าเป็นประตูบานเดียวด้านหน้า แนวเดียวกับกังหันลมขนาดใหญ่ พลังลมทำให้กังหันยักษ์หมุน พลังงานที่เกิดจากการหมุนขับเคลื่อนอุปกรณ์สีเปลือกออกจากเม็ดข้าว ดังนั้น un moulin คือ โรงสีข้าวพลังลมนั่นเอง

เมื่อก้าวเข้ามาในย่านนี้ ยามค่ำคืน ทุกแห่งประดับประดาด้วยหลอดไฟพราวระยับหลากสี แต่ที่สะดุดตาที่สุดเห็นจะเป็นโรงละครคาบาเร่ต์ ตัวอาคารเป็นโรงสีมีกังหันขนาดใหญ่ ประดับหลอดไฟนีออนสีแดง ทำให้ลูกค้ามองเห็นแต่ไกล ที่โรงละครแห่งนี้มีระบำฝรั่งเศสที่แรกเริ่มเดิมที คนฝรั่งเศสปลื้มนัก คือ ระบำ Cancan (ระบำแคนแคน) หรือ «coincoin» ตอนต้นศตวรรษที่ 19 นักระบำคนหนึ่งคิดค้นเสตปการเต้นคู่ชายหญิง ซึ่งประยุกต์มาจากการเต้นแบบหนึ่งของประเทศอังกฤษ และตั้งชื่อว่า «chachut» เจ้าหน้าที่บ้านเมืองและบรรดาผู้เคร่งศาสนาหัวอนุรักษ์นิยมต่างไม่พอใจการเต้นแบบนี้ เพราะคู่เต้นรำฝ่ายหญิง ซึ่งสวมชุดกระโปรงยาวช่วงบนรัดแนบลำตัวแล้วผายออกตั้งแต่ช่วงเอวลงไป กระโปรงพองฟูคล้ายผลฟักทอง ใต้กระโปรงเป็นสุ่มซ้อนหลาย ๆ ชั้น คุณเธอจะสวมกางเกงชั้นในซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายดัดแปลงมาจากกางเกงกระโปรงสำหรับขี่ม้าหรือเล่นกีฬา โดยตัดเย็บด้วยผ้าฝ้ายเนื้อนิ่มยาวจากเอวลงมาห่างจากเข่าประมาณคืบหนึ่ง เมื่อเต้นมาถึงเสตปที่กำหนด นักเต้นสาวจะยกชายกระโปรงขึ้น เผยให้เห็นขาอ่อนในถุงน่องเนื้อหนาสีขาวสะอาด กระโปรงซับในทิ้งตัวลงมาเป็นช่อชั้นคล้ายกลีบดอกไม้ที่อัดซ้อนกันแน่น เกสรดอกไม้คือกางเกงชั้นในวับ ๆ แวม ๆ เซ็กซี่ไม่หยอก