8h10 arrive à l’école
8h45 va à la class l’histoire
9h10 couche dans la class
10h va à cantine
10h5 mange la glace
10h20 parle avec quelqu’un
10h45 rentre à la class des maths
11h dessine des B.D. dans son livre
12h va à cantine
12h10 prends le déjeuner
12h20 va à la class
13h le prof est entre dans la class
14h30 téléphone à quelqu’un
15h10 sort de l’école
15h30 arrive à Udomphon Appartement
15h40 rentre chez elle
Elle est Mind , Khunathai :D
jeudi 11 février 2010
Posted by Publié par
Emilie Nana
à
22:48
Categories:
0
commentaires
dimanche 7 février 2010
Des spectateurs, qui avaient acheté des billets pour regarder un dessin animé de Walt Disney, ont été contraints par des policiers de quitter la salle car un enfant de moins de 3 ans les accompagnait.
Samedi matin au cinéma UGC Ciné cité les Halles à Paris, 11 heures. À la caisse, six adultes accompagnés de neuf enfants achètent leurs billets pour le nouveau Disney, La Princesse et la Grenouille . Au contrôle, l'employée demande l'âge des petits. La plus jeune a 2 ans et 10 mois. «Du coup, l'entrée nous a été refusée», témoigne l'un des pères, Éric Bordron. Le groupe passe outre.
Après les publicités, la lumière s'éteint mais le film ne démarre pas. Au lieu de l'univers féerique attendu, ce sont des policiers qui débarquent, torche en main, éclairant le visage des spectateurs rang par rang jusqu'à ce que l'ouvreuse désigne les trois familles récalcitrantes. À la sortie, «nous avons été encerclés par une dizaine d'autres policiers, matraques en évidence», assure Éric Bordron. Les gamins pleurent. «Pour éviter de finir au commissariat, nous avons quitté les lieux. Nous avons perdu nos cent euros car UGC a refusé de nous rembourser.»
L'exploitant a en fait respecté l'article 198 de l'ordonnance de préfecture de police de Paris du 1 er janvier 1927, toujours en vigueur : «Toute entrée est interdite aux enfants de moins de 3 ans.» Il est vrai le son est souvent trop fort pour les tout-petits et leur attention ne dépasse pas trente minutes. Si nul n'est censé ignorer la loi, il serait quand même judicieux de la rappeler à l'entrée des salles. Surtout celles qui projettent des films pour enfants.
เช้าวันเสาร์ที่โรงภาพยนต์ UGC ปารีส เวลา 11 นาฬิกา ผู้ใหญ่ 6 คนที่ติดตามด้วยเด็กๆอีก 9 คน ได้ซื้อตั๋วชมภาพยนตร์เรื่องเจ้าชายกบของ วอลท์ ดิสนีย์ ซึ่งตามกฏแล้ว พนักงานขายตั๋วได้สอบถามเรื่องอายุของเด็กและพบว่าเด็กที่อายุน้อยที่สุดมีอายุเพียง 2 ปี 10 เดือน
"ด้วยเหตุนี้พวกเราจึงถูกปฏิเสธที่จะเข้าไป" Eric Bordron หนึ่งในพ่อของเด็กให้การ
แต่เมื่อได้เวลาฉายภาพยนตร์ ไฟในโรงก็ดับลงและไม่มีการฉายหนังเกิดขึ้น ในช่วงเวลาแห่งการรอคอยนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ใช้ไฟฉายส่องไปตามที่นั่งทีละแถว ต่อมาพนักงานต้อนรับในโรงภาพยนตร์ได้ชี้้ว่าสามคนในกลุ่มครอบครัวที่มีปัญหาตอนแรกกำลังจะออกไปจากโรงภาพยนตร์
"เราถูกล้อมโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจประมาณ 10 คน เห็นไม้กระบองชัดเจน" Eric Bordron กล่าว ในขณะที่เด็กๆเริ่มที่จะร้องไห้ "เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการลงเอยที่สถานีตำรวจ เราตัดสินใจออกจากโรงภาพยนตร์ เสียเงิน 100 ยูโรเพราะ UGC ปฏิเสธที่จะให้คืนแก่เรา"
เจ้าของโรงภาพยนตร์ยึดถือในกฏของสถานีตำรวจใหญ่แห่งกรุงปาีรีสปี 1927 ที่ว่า "ห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี เข้าชมภาพยนตร์" อย่างเคร่งครัด เพราะเป็นเรื่องจริงที่เสียงในโรงภาพยนตร์นั้นดังเกินไปสำหรับเด็กทารก และความสนใจของเด็กจะมีไม่เกิน 30 นาที
อย่างไรก็ตาม ใครก็ตามที่ทึกทักเอาว่าไม่รู้กฏหมายก็มีเหตุผลที่จะมองข้ามกฏเพื่อที่จะสามารถเข้าไปในโรงหนังได้ , โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพยนตร์ที่สร้างขึ้นมาสำหรับเด็ก
http://www.lefigaro.fr/cinema/2010/02/05/03002-20100205ARTFIG00506-une-sortie-cinema-qui-tourne-mal-.php
spectateur = ผู้ชม
billet = ticket
témoigner = to testify
la lumière = แสง
démarrer = start
refuser = ปฏิเสธ
encercler = ล้อมรอบ
une dizaine = 10
les gamins = kids
rembourser = to refund คืนเงิน
Posted by Publié par
Emilie Nana
à
13:07
Categories:
0
commentaires
samedi 6 février 2010
( Redardez cette botte rouge !! C'est chic! )
Quand J'étais très jeune. J'étais une petite fille qui beaucoup de rêvais. Je voudrais être un médecin, une artiste, une footballeuse, un soldat, une professeur , et chaque métier que vous pouvez imaginer. Je pense que j'étais un vrai rêveuse.
Mais, je ne pas seulement une rêveuse, j'étais artistique aussi. Mon père me supportait de peinture et photographie , c'est pourquoi je le aimerais.
Pour ma personnalité, parfois je portais la jupe mais j'aime bien le pantalon. Je jouais des jeux-vidéo avec mon frère, J'aimais les voiture de jouets. Ma maison avait beaucoup de ces chose, comme le garçon!
Posted by Publié par
Emilie Nana
à
14:44
Categories:
0
commentaires